Voor jonge kinderen moet je natuurlijk niet een te moeilijk plekje gebruiken.
“Kijk eens wat ik gevonden heb!” Mijn één na jongste neefje staat vol trots met een rood paasei te glunderen bij de struiken. Het is zijn weet ik hoeveelste paasei al, maar hij is nog net zo trots op zijn vondst als bij de eerste. Het zou trouwens goed zo kunnen zijn dat hij dit ei a drie keer gevonden heeft, maar wat maakt het uit? Nadat het prachtige blauwe ei een plekje heeft gekregen bij de voetjes van mijn kleinste neefje, begint het feest van zoeken weer opnieuw. Gelukkig heeft mijn jongere broer in de drukte een blauw ei tussen wat boomwortels kunnen leggen.
Wandelen leuk maken
Zoals de meeste mensen die me kennen wel weten, ben ik een groot voorstander van bewegen, maar ik vind ook dat het leuk moet zijn. De paasdagen lenen zich helemaal om samen met de kinderen te gaan wandelen. Maar ja, niet alle kinderen vinden wandelen leuk. Maar wel als je er een spelletje van maakt. En het verhaal van die paashaas die eieren verstopt heeft, is een ideale aanleiding! Klinkt wandelen als saai en vervelend, dan weet ik zeker dat menig kind vergeet dat hij wandelt, als hij op zoek is naar paaseieren.
Voor paashaas spelen
Soms zie je juist eieren op makkelijke plekken over het hoofd.
Spelen voor paashaas, mijn opa en vader deden het al om er een leuk spelletje van te maken met mijn broertje en mij. Later werd ik zelf paashaas voor mijn jongere neefjes en nichtjes en misschien…. Misschien doet de volgende generatie het weer. En waarom ook niet, het is zo leuk, zeker als je het een beetje slim aanpakt. Hoe dan, vraag jij je af?
Mijn opa en vader wisten ruim dertig jaar geleden al het antwoord. Mijn broertje en ik werden meegenomen voor een wandeling waarbij het doel was paaseieren zoeken. Die domme paashaas verstopte ze altijd op de meest vreemde plekken, aan ons de taak om ze allemaal te vinden. Niet tegen doveman oren gezegd, wij zochten tussen de struiken, bij een graspolletje, tussen boomwortels en ook in die ene holle boom. En overal vonden we, je raadt het al, eieren. Niet één, niet twee, maar tientallen. Glimmend van trots dat we zoveel eieren gevonden hadden, kwamen we na een goed uur weer terug thuis. Om onze vondst van wel zes eieren te tonen aan oma en mama. Ja, je leest het goed, zes eieren, niet de tientallen die we vonden. Mijn opa en vader deden namelijk iets slims. Het ging ons als kind helemaal niet om de eieren, maar wel om het spelletje eieren zoeken. De heren namen in hun jaszakken een aantal paaseieren mee. Echte paaseieren, door mijn oma in egale kleurtjes geverfd. Terwijl mijn vader rechts van het pad met ons zocht of de paashaas wat verstopt had, legde mijn opa links van het pad wat eieren neer. Vervolgens riep hij: “Kijk is wat ik vindt?”
Voor oudere kinderen is het juist leuk als ze echt moeten zoeken.
Waarop wij natuurlijk meteen aan de andere kant gingen zoeken. Om daar eieren te vinden. Mijn vader of opa namen die eieren in ontvangst, ze gingen ze voor ons bewaren, dat was wel zo veilig, toch? Veilig, maar ook handig….. met hetzelfde handigheidje werden de eieren opnieuw verstopt en dan begon het hele spel opnieuw. En een lol dat we hadden. En weet je wat het voordeel was, we wandelde zonder dat we er erg in hadden.
Waar doe je dat dan?
Er zijn door heel Nederland leuke plekjes genoeg om met de kinderen te gaan struinen. Een park in de buurt is leuk, maar ook wandelbos Groenendaal, de duinen, het Amsterdamse Bos enz. enz. En kom je na een wandeling voldaan weer thuis, dan is er voor iedereen een zelf gevonden paasei.
Zoek je ideeën voor wandelgebieden, kijk dan bij mij op www.gewichtsconsulenteonline.nl
www.gewichtsconsulenteonline.nl 